امروز صبح کاملا متفاوت نسبت به روزهای دیگه شروع شد، بعد از یه شب رویایی و صرف شام کنار فضای استخر و استراحت کافی، صبحانه رو خوردیم و اتاق ها رو تحویل دادیم تا به سمت شهر مراکش حرکت کنیم تا بعد از تحویل خودرو هارو به شرکت اجاره دهنده با میدل باس به سمت شهر کازابلانکا بریم.

برای خودرو هایی که اجاره کرده بودیم بیمه کامل بدنه هم خریداری کرده بودیم و نگرانی از بابت اینکه در طول پیمایش داخل کویر به سپرها آسیب جزئی وارد شده بود نداشتیم، بعد از چند ساعت رانندگی وارد شهر مراکش و به محل قرار با نماینده شرکت رسیدیم و خودرو ها رو تحویل دادیم و بعد از خداحافظی با ابراهیم سوار میدل باس شدیم تا به سمت کازابلانکا بریم.

در طول مسیر همه بچه ها در حال استراحت بودن تا وارد کازابلانکا شدیم و مستقیم رفتیم به سمت هتل، محل اقامت این دو شب نزدیک ساحل اقیانوس اطلس و مسجد معروف حسن الثانی که بلند ترین مناره دنیا رو داره بود

این مسجد که توسط یک معمار فرانسوی به نام میشل پنسو طراحی و به دستور شاه حسن دوم ساخته شده یکی از عجایب کشور مغرب یا شاید یکی از عجایب دنیای اسلام بود، بعد از تحویل گرفتن اتاق ها و استراحتی کوتاه در هتل تصمیم گرفتیم به سمت میدان مرکزی شهر بریم و با توجه به نورپردازی زیبای این بنا در شب بازدید از فضای مسجد حسن الثانی رو به آخر شب موکول کردیم، پیاده به سمت میدان مرکزی شهر به نام میدان محمد پنجم رفتیم، بیشتر ساختمان های مهم و قدیمی دولتی مثل اداره پست و شهربانی در اطراف این میدان قرار داشت، در وسط میدان و در کنار آبنمای بزرگ آن دسته های بزرگ کبوتر بدون ترس از آدم ها از این سو به آن سو پرواز میکردند و صحنه های زیبایی برای عکاسی به وجود آورده بودند، بعد از ریختن گندم برای پرنده ها و گرفتن چند عکس به سمت منطقه قدیمی شهر به نام مدینا رفتیم، کوچه های تنگ و تو در تو که با فروشگاه هایی کاملا قدیمی و از لحاظ بافت شبیه کوچه پس کوچه های بازار بزرگ تهران نظر هر بیننده ای رو به خودش جلب می کرد.

بعد از بازدید از منطقه مدینا به بافت اصلی شهر کازابلانکا که رستوران های مطرح مثل مک دونالد شعبه داشتند برگشتیم و بعد از چند روز به غذاهای باب میلمون رسیده بودیم و در نهایت با تاکسی به سمت منطقه کورنیش و خط ساحلی حرکت کردیم، منطقه کورنیش که یک خیابان ساحلی در کنار اقیانوس اطلس بود با رستوران ها و کافه ها و کلاب های شبانه احاطه شده بود و در انتهای این خیابان کافه ریک معروف قرار داشت، همون طور که در قسمت اول سفرنامه مراکش گفته بودم قرار بود در پایان سفر از این کافه بازدید کنیم، کافه ریک یکی از مهم ترین جاذبه های شهر کازابلانکا بود، کافه ای که در سال 1942 و در فیلم معروف کازابلانکا با هنرنمایی اینگرید برگمن و هامفری بوگارت به شهرت رسید ولی واقعیت در مورد این کافه این بود که اصلا این بنا تا سال 2004 وجود خارجی نداشت و گردشگرانی که برای بازدید از این کافه به مراکش سفر میکردن از این موضوع متعجب می شدند تا اینکه یک دیپلمات آمریکایی مراکشی با کمک معماری به نام بیل ویلیس این کافه رو با رعایت تمام جزئیات اون در فیلم کازابلانکا در این شهر احداث کردن و بعد از اون توریست ها با رزرو قبلی از این کافه بازدید می کردند

وقتی به کافه ریک رسیدیم متوجه شدیم شروع ساعت کاری یک ساعت دیگه بوده و ورود به این کافه هم مثل ورود به کلیسا با شلوارک مقدور نیست ولی بعد از صحبت با پرسنل اجازه بازدید از داخل و نشستن در محوطه کانتر قسمت نوشیدنی ها رو بهمون دادن و البته هدف ما هم همین بود چون قبل از اینکه به کافه ریک مراجعه کنیم همه غذا خورده بودیم، چند دقیقه ای به باز شدن درب کافه ریک باقی مونده بود که اتوبوس یک گروه توریستی اهل کشور چین جلوی درب کافه توقف کرد و بعد از چند دقیقه درب کافه به روی بازدید کنندکان و ما باز شد.

دکوراسیون و طراحی داخل کافه ریک مثل دکوراسیون فیلم معروف کازابلانکا با همان قدمت بود و همچنین پوشش پرسنل هم به همین صورت، گردشگران چینی برای عکاسی به طبقه دوم و بالکن رفتن و در عرض چند دقیقه فضای داخل کافه پر شد از افرادی که میزهای خودشون رو از قبل رزرو کرده بودن، ما به سمت انتهای کافه رفتیم و هر کسی نوشیدنی باب میلش رو سفارش داد، موزیک فیلم معروف کازابلانکا در حال پخش بود و همه افراد حاضر در کافه از شنیدن صدای ملایم موزیک لذت می بردند

صورتحساب نوشیدنی برای شش نفر به همراه یک سیگار برگ حدودا مبلغ یک میلیون و یکصد هزار تومان شد و موقع خروج به رسم یادبود به همه کارت پستال هایی از کافه ریک تقدیم میکردن و وقتی که مطرح کردیم که اگر مقدور هست تعداد بیشتری کارت پستال بهمون بدن با روی خوش متصدی روبرو شدیم و با کمال احترام تقدیم کردن و بعد از گرفتن چند عکس از کافه ریک معروف برای استراحت به سمت هتل رفتیم، نزدیک غروب بود که به سمت ساحل اقیانوس اطلس رفتیم و از فضای بیرونی مسجد حسن الثانی بازدید و عکاسی کردیم، این بنا دومین مسجد بزرگ دنیا و قابلیت میزبانی از 25000 هزار نمازگزار را دارد، قسمتی از کف مسجد شیشه ای و مختص خاندان سلطنتی بوده یه طوری که در حالت سجده کف اقیانوس قابل مشاهده بوده و همچنین سقف این مسجد به صورت کشویی قابلیت باز شدن داشته تا آرزوی دیرینه شاه حسن دوم مبنی بر پیوند آسمان خدا و اقیانوس برآورده شود !  

برای استراحت به سمت هتل رفتیم تا فردا با یک پرواز دوازده ساعته به دوحه و در نهایت به سمت ایران پرواز کنیم.

در پایان از تک تک همسفرانی که در این سفر ما رو همراهی کردن تشکر و قدردانی می کنم 

وحید کاویانی