آلفونس گابریل در شب سی ام ژانویه 1933 شهر وین را به مقصد فلات مرتفع ایران ترک و بعد از پیاده شدن از قطار در شهر باکو آذربایجان ازطریق کشتی بخاری عازم انزلی می شود، او در بدو ورود به انزلی از تغییرات و اصلاحات به وجود آمده و توسعه بندر و همچنین تغییرات ظاهری انسان ها نسبت به سفر قبلی خود به ایران متعجب میگردد و در صفحات نسخت کتاب خود می نویسد

 انسان شرقی امروز با ظاهری غربی اسیر ظواهر و خود فریبی بچگانه شده است، حیف از این ملت که زمانی از نظر دانش و ادب از ما برتر بود و با درک خود برای یک معماری عالی، هنر و شعر و طبعی بلند برای اخلاقیات می توانست مدت ها پیش از ما بر خود افتخار کند. 

او در ادامه می نویسد

به زودی پی بردیم که پس از ترک این سرزمین در سال 1928 خیلی چیز ها عوض شده و موانع زیادی از سر راه برداشته شده بود، کاملا مشهود بود که تلاش می شود ایران بدون اتکا به قدرت های همسایه به کشوری اقتصادی مبدل شود

ورود ما به تهران همزمان بود با مشاجره بر سر لغو امتیاز کمپانی نفت ایران و دولت انگلیس با اینکه در سال های متمادی و در موارد زیادی با دولت ایران به توافق رسیده بود در این مورد خاص نفرت قدیمی خود را بروز داده و همچنین متاسفانه روابط خوب ایران با اتریش و آلمان رو به سردی گذاشته بود و به این ترتیب ما در زمان بدی به تهران رسیده بودیم. 

آلفونس گابریل بعد از رسیدن به تهران با توجه به شرایط سیاسی حاکم بر پایتخت برای شروع سفر خود با مشکلاتی روبرو می شود که در نهایت بعد از چندروز این موانع برداشته شده و اقدام به تهیه مایحتاج سفر و خرید شتر، چادر، تفنگ، خورجین و …می نماید، او در کتاب عبور از صحاری ایران چنین نقل کرده است که قیمت یک حیوان ( شتر ) خوب که برای سفر های طاقت فرسا آمادگی کامل داشته باشد 100 تومان بود و چند مامور دولتی آشنا و یک اتریشی که در خدمت دولت ایران بود برای خرید 5 شتر جوان به قیمت 510 تومان به او کمک کرده اند، همچنین 2 نفر را برای مراقبت و نگهداری از این شترها با حقوق ماهیانه 17 تومان استخدام می نماید.

نکته مهم و قابل تاملی که آلفونس گابریل در این مرحله با زیرکی تمام از آن بهره برده بود علاقه ایرانیان به شهر مشهد و امام رضا(ع) بود که در کتاب خود نوشته، یک انگیزه بزرگ برای پیوستن به کاروان ما، امید رسیدن به مشهد مقدس از این طریق بود. تصور پیروان شیعه از اینکه هر لحظه امکان فرا رسیدن روز محشر است موجب می شود که ایرانیان هر چند بار تا حد ممکن به زیارت یکی از اماکن متبرکه ی متعدد بروند، مشهد با مدفن حضرت علی ابن موسی الرضا (ع)، امام هشتم شیعیان از جمله مقدس ترین زیارتگاه هاست و سفر به همراه کاروان ما با وجود این که چند ماه طول می کشید و پر زحمت به نظر می آمد، ولی خداوند پاداش آن را در این دنیا با عنوان مشهدی ها که نصیب آنها می شد و عزت و احترام پیدا میکردند می داد. 

او در 28 فوریه بعد از خداحافظی از آشنایان در تهران و خانواده (فون بلوشر) سفیر آلمان، ( اف الزر) کنسول اتریش و (ترت) از سفارت انگلستان و یکی از دوستان خود که سرپرست هیات باستان شناسی سوئد در استرآباد یا همان شهر گرگان امروزی بود به سمت اولین مقصد سفرتحقیقاتی خود حرکت کرد و مدت کوتاهی را در ورامین سپری کرد….